Laatste dagen op Bali
Blijf op de hoogte en volg Joline
16 Mei 2013 | Indonesië, Seminyak
Hoi,
Na mijn fietstocht ben ik naar de Yogabarn gegaan om toch een yoga lesje mee te pakken. Ik doe niet zo vaak aan yoga, dus koos bewust voor level 1. Eerst even een goede, maar vooral gezonde maaltijd naar binnen werken. Bonen, rode rijst, veel groente en tofu (alles natuurlijk biologisch). De les was in een zaaltje midden in de natuur. Prachtig gelegen en het was heel rustig. De les was erg intensief, veel stretchen en ik kon mijn gedachten niet goed uit schakelen, waardoor ik wel eens omviel terwijl ik mijn voet in mijn dijbeen had gelegd. Verder ging het goed, anderhalf uur lang. S avonds nog een beetje door Ubud gegaan en wat gedronken bij Clear. Een erg mooi restaurant midden op Monkey forest road. Je slippers moeten uit voor je naar binnen gaat (zoals bij meerdere winkels en hostels), maar bij deze kreeg je een nummertje zodat je ook de juiste slippers weer mee terug neem. Een garderobe voor slippers, erg handig!
Dag drie in Ubud ben ik met auto en chauffeur door Bali gegaan. Vooral rondom Ubud. We begonnen bij een tempel ergens afgelegen. Ik verwachtte vooral veel mooie beelden, maar niks is minder waar. Er waren zo goed als geen beelden. Het was vooral heel oud, maar erg mooi. Veel was er niet te zien, maar de rust die er hing was heel fijn. Er was een klein riviertje waar je even kon rusten voor je weer alle trappen omhoog moest. Gelukkig was ik er vroeg in de ochtend en was het dus pas 30 graden :)
Terwijl ik in de "tempel" liep kwam ik mijn grote vriend, meneer slang tegen. Mijn chauffeur zei dat dat geluk brengt, ben benieuwd!
Hierna gingen we naar een tempel, waar mensen in het heilige water badderen. Lokale mensen en toeristen. Ik heb even snel een handje water over mijn gezicht gegooid.
Na deze tempel werd ik naar de koffie plantage gebracht, waar de beroemde luwak koffie wordt gemaakt. Luwak is koffie, dat eerst door de kat wordt gegeten en de hele bonen die hij uitpoept worden gewassen, gebrand en gemalen. Natuurlijk wel even een bakkie koffie geprobeerd en het was best lekker moet ik zeggen. Ook mocht ik andere koffie soorten proeven, wat waren ze lekker allemaal (vooral de vanille en cocos koffie)!!
Na deze bijzondere koffie zijn we naar de rijstvelden gereden en dit was het Bali waar ik naar gezocht had. Prachtig uitzicht, helaas wat minder mooi weer. Heb enorm genoten.
De chauffeur heeft me weer netjes afgezet bij mijn homestay.
Ik had de eerste avond Kecak dance gezien, maar wilde ook nog een andere show mee pikken. Om half 8 zou er Legong dance in het paleis zijn. Ik was er ruim op tijd, want zag al veel mensen klaarzitten. De show begon rond half 9 (its 19.30 Balinese time). Deze dans was totaal anders dan de andere dans, erg mooi maar duurde ook wel lang. Ik had een Frans meisjes ontmoet en ben met haar nog naar een barretje gegaan. Hier waren wat Australiers, die zij al kende. Gezellig met zijn allen een biertje gedaan.
Ik had met Marscha via CS afgesproken om de volgende dag naar de royal crematie te gaan. De anderen van de avond ervoor wilden ook graag mee, dus we waren een leuke groep. We hebben ruim 2 uur gewacht voor de optocht, die al met al zo'n 5 minuten heeft geduurd. Het begon ontzettend hard te regenen, dus na de optocht zijn we een bar ingerend. Ookal hebben we zolang moeten wachten, de optocht was het zeker waard!
Hierna ben ik met An, een Belgische vrouw, naar Wayan gegaan. Wayan is een heler, blijkbaar een beroemde door de film Eat, pray, love. Aangezien ik in het boek bij India ben gestopt en bij de film in slaap ben gevallen, kende ik deze vrouw niet. Maar An was erg enthopusiast en hierdoor wilde ik ook wel een kijkje gaan nemen. Samen zijn we dus hier naartoe gegaan, An voor de 2e keer, ik voor de 1e keer. Ik vertelde dat ik al lange tijd last heb van mijn nek en wilde hier graag vanaf. Na een tijdje wachten (Wayan is nogal een druk bezette vrouw), bekeek ze mijn handen en sommige punten in mijn lichaam om te kijken wat er mis is met me. Ze vertelde na het bekijken van mijn hand, dat ik veel met afvallen bezig ben en dat ik vaak vocht in mijn voeten heb. Dit klopt natuurlijk wel, dus hier moest ik mee aan de slag. Na het lichaamlezen kreeg ik bladeren, die ik moest eten en wat pilletjes. Hierna werd ik met natte bladeren "gescrubd" en met nog een bepaalde substantie ingesmeerd. Vervolgens mocht ik naar boven en hier werd ik door Wayan en een man van top tot teen gemasseerd. Ik voelde trouwens al na 5 minuten na het eten van de bladeren dat de pijn in mijn nek bijna weg was. De massage was niet pijnloos en ze namen mijn voeten buik goed onder handen (weer mijn buik, net als bij Ibu massage op Java). Voeten staan in contact met je buik, vandaar dat ze ook mijn voeten mee namen.
Ze hielden mijn hoofd vast, draaide deze een paar graden en trokken aan zowel mijn hoofd als voeten. Lekker stretchen die handel.
Na deze vier handige massage kreeg ik de melding dat ik de volgende ochtend terug moest komen voor mijn medicijnen.
's Avonds ben ik met een paar mensen van ons groepje wat gaan eten en nog wat wezen drinken bij Jazz club. De band van de avond ervoor zou hier optreden en daar hadden we wel zin in! Helaas was het publiek wat saai, maar de muziek wederom erg goed.
Gisterochtend moest ik vroeg bij Wayan zijn voor mijn medicatie, gelukkig was ze al op en kreeg ik alle bladeren, heilig water en pilletjes mee. Hopelijk krijg ik het allemaal over de grens!
Hierna ben ik terug gegaan naar mijn homestay om te wachten op mijn chauffeur om naar Seminyak te gaan. Terwijl ik aan het wachten was, kreeg de huisbazin ruzie met haar dochter. Ze schreeuwden, sloegen en gooiden met glazen. De dochter heeft bijna een uur enorm hard liggen huilen. Ik was natuurlijk geschrokken en blij dat ik er weg ging! De chauffeur is een bekende van de huisbazin en heeft de boel een beetje gekalmeerd. Ik heb betaald en we zijn naar Seminyak gereden. Het eerste hotel waar we aankwamen was vol, wat ik al wist maar hun buren hadden nog plek. Ik wist de naam van hun buren niet, dus ik wilde dit nog even checken. Helaas zag ik niet dat het rooster op de vloer incompleet was en dus struikelde ik enorm hard. Mijn knie, grote teen en elleboog lagen open. Goede binnenkomer dus. Ik had meteen geen zin meer om te vragen naar hun buren (waar de vrouw van het hotel ook niet meer over begon) en we zijn naar meerder hotels gereden. Veel zaten vol, maar gelukkig heb ik er 1 gevonden die wel betaalbare kamer had.
Ik zit nu dicht bij het strand en wilde eigenlijk nog naar Ulu Watu gaan vanavond (een tempel), maar begint al donker te worden. Volgende keer beter!
Net op het strand nog wat Australiers ontmoet en ben nog even met ze mee gegaan naar een ander deel van het strand om te chillen. Ik ben erg moe, dus heb na een paar uur gedag gezegd.
Misschien komt Kristina vanavond nog hierheen, maar zal vroeg naar bed gaan, want morgen moet ik rond 7 uur op het vliegveld zijn voor mijn vlucht naar Singapore.
Ik blijf 1 nacht in Singapore en dan weer op naar Amsterdam.
Zondag ben ik dus alweer thuis!
De reis is weer snel gegaan, maar heb toch het idee dat ik ruim 2/3 maanden weg ben geweest. Erg veel mensen ontmoet en veel van het land gezien. Dit is wel 1 van de mooiste reizen die ik gemaakt heb.
Check zo nog even voor de foto's, die ga ik nu uploaden.
Tot zondag!
Oja, mam... wil je schoenen meenemen, heb alleen maar slippers bij me :)
xx
Na mijn fietstocht ben ik naar de Yogabarn gegaan om toch een yoga lesje mee te pakken. Ik doe niet zo vaak aan yoga, dus koos bewust voor level 1. Eerst even een goede, maar vooral gezonde maaltijd naar binnen werken. Bonen, rode rijst, veel groente en tofu (alles natuurlijk biologisch). De les was in een zaaltje midden in de natuur. Prachtig gelegen en het was heel rustig. De les was erg intensief, veel stretchen en ik kon mijn gedachten niet goed uit schakelen, waardoor ik wel eens omviel terwijl ik mijn voet in mijn dijbeen had gelegd. Verder ging het goed, anderhalf uur lang. S avonds nog een beetje door Ubud gegaan en wat gedronken bij Clear. Een erg mooi restaurant midden op Monkey forest road. Je slippers moeten uit voor je naar binnen gaat (zoals bij meerdere winkels en hostels), maar bij deze kreeg je een nummertje zodat je ook de juiste slippers weer mee terug neem. Een garderobe voor slippers, erg handig!
Dag drie in Ubud ben ik met auto en chauffeur door Bali gegaan. Vooral rondom Ubud. We begonnen bij een tempel ergens afgelegen. Ik verwachtte vooral veel mooie beelden, maar niks is minder waar. Er waren zo goed als geen beelden. Het was vooral heel oud, maar erg mooi. Veel was er niet te zien, maar de rust die er hing was heel fijn. Er was een klein riviertje waar je even kon rusten voor je weer alle trappen omhoog moest. Gelukkig was ik er vroeg in de ochtend en was het dus pas 30 graden :)
Terwijl ik in de "tempel" liep kwam ik mijn grote vriend, meneer slang tegen. Mijn chauffeur zei dat dat geluk brengt, ben benieuwd!
Hierna gingen we naar een tempel, waar mensen in het heilige water badderen. Lokale mensen en toeristen. Ik heb even snel een handje water over mijn gezicht gegooid.
Na deze tempel werd ik naar de koffie plantage gebracht, waar de beroemde luwak koffie wordt gemaakt. Luwak is koffie, dat eerst door de kat wordt gegeten en de hele bonen die hij uitpoept worden gewassen, gebrand en gemalen. Natuurlijk wel even een bakkie koffie geprobeerd en het was best lekker moet ik zeggen. Ook mocht ik andere koffie soorten proeven, wat waren ze lekker allemaal (vooral de vanille en cocos koffie)!!
Na deze bijzondere koffie zijn we naar de rijstvelden gereden en dit was het Bali waar ik naar gezocht had. Prachtig uitzicht, helaas wat minder mooi weer. Heb enorm genoten.
De chauffeur heeft me weer netjes afgezet bij mijn homestay.
Ik had de eerste avond Kecak dance gezien, maar wilde ook nog een andere show mee pikken. Om half 8 zou er Legong dance in het paleis zijn. Ik was er ruim op tijd, want zag al veel mensen klaarzitten. De show begon rond half 9 (its 19.30 Balinese time). Deze dans was totaal anders dan de andere dans, erg mooi maar duurde ook wel lang. Ik had een Frans meisjes ontmoet en ben met haar nog naar een barretje gegaan. Hier waren wat Australiers, die zij al kende. Gezellig met zijn allen een biertje gedaan.
Ik had met Marscha via CS afgesproken om de volgende dag naar de royal crematie te gaan. De anderen van de avond ervoor wilden ook graag mee, dus we waren een leuke groep. We hebben ruim 2 uur gewacht voor de optocht, die al met al zo'n 5 minuten heeft geduurd. Het begon ontzettend hard te regenen, dus na de optocht zijn we een bar ingerend. Ookal hebben we zolang moeten wachten, de optocht was het zeker waard!
Hierna ben ik met An, een Belgische vrouw, naar Wayan gegaan. Wayan is een heler, blijkbaar een beroemde door de film Eat, pray, love. Aangezien ik in het boek bij India ben gestopt en bij de film in slaap ben gevallen, kende ik deze vrouw niet. Maar An was erg enthopusiast en hierdoor wilde ik ook wel een kijkje gaan nemen. Samen zijn we dus hier naartoe gegaan, An voor de 2e keer, ik voor de 1e keer. Ik vertelde dat ik al lange tijd last heb van mijn nek en wilde hier graag vanaf. Na een tijdje wachten (Wayan is nogal een druk bezette vrouw), bekeek ze mijn handen en sommige punten in mijn lichaam om te kijken wat er mis is met me. Ze vertelde na het bekijken van mijn hand, dat ik veel met afvallen bezig ben en dat ik vaak vocht in mijn voeten heb. Dit klopt natuurlijk wel, dus hier moest ik mee aan de slag. Na het lichaamlezen kreeg ik bladeren, die ik moest eten en wat pilletjes. Hierna werd ik met natte bladeren "gescrubd" en met nog een bepaalde substantie ingesmeerd. Vervolgens mocht ik naar boven en hier werd ik door Wayan en een man van top tot teen gemasseerd. Ik voelde trouwens al na 5 minuten na het eten van de bladeren dat de pijn in mijn nek bijna weg was. De massage was niet pijnloos en ze namen mijn voeten buik goed onder handen (weer mijn buik, net als bij Ibu massage op Java). Voeten staan in contact met je buik, vandaar dat ze ook mijn voeten mee namen.
Ze hielden mijn hoofd vast, draaide deze een paar graden en trokken aan zowel mijn hoofd als voeten. Lekker stretchen die handel.
Na deze vier handige massage kreeg ik de melding dat ik de volgende ochtend terug moest komen voor mijn medicijnen.
's Avonds ben ik met een paar mensen van ons groepje wat gaan eten en nog wat wezen drinken bij Jazz club. De band van de avond ervoor zou hier optreden en daar hadden we wel zin in! Helaas was het publiek wat saai, maar de muziek wederom erg goed.
Gisterochtend moest ik vroeg bij Wayan zijn voor mijn medicatie, gelukkig was ze al op en kreeg ik alle bladeren, heilig water en pilletjes mee. Hopelijk krijg ik het allemaal over de grens!
Hierna ben ik terug gegaan naar mijn homestay om te wachten op mijn chauffeur om naar Seminyak te gaan. Terwijl ik aan het wachten was, kreeg de huisbazin ruzie met haar dochter. Ze schreeuwden, sloegen en gooiden met glazen. De dochter heeft bijna een uur enorm hard liggen huilen. Ik was natuurlijk geschrokken en blij dat ik er weg ging! De chauffeur is een bekende van de huisbazin en heeft de boel een beetje gekalmeerd. Ik heb betaald en we zijn naar Seminyak gereden. Het eerste hotel waar we aankwamen was vol, wat ik al wist maar hun buren hadden nog plek. Ik wist de naam van hun buren niet, dus ik wilde dit nog even checken. Helaas zag ik niet dat het rooster op de vloer incompleet was en dus struikelde ik enorm hard. Mijn knie, grote teen en elleboog lagen open. Goede binnenkomer dus. Ik had meteen geen zin meer om te vragen naar hun buren (waar de vrouw van het hotel ook niet meer over begon) en we zijn naar meerder hotels gereden. Veel zaten vol, maar gelukkig heb ik er 1 gevonden die wel betaalbare kamer had.
Ik zit nu dicht bij het strand en wilde eigenlijk nog naar Ulu Watu gaan vanavond (een tempel), maar begint al donker te worden. Volgende keer beter!
Net op het strand nog wat Australiers ontmoet en ben nog even met ze mee gegaan naar een ander deel van het strand om te chillen. Ik ben erg moe, dus heb na een paar uur gedag gezegd.
Misschien komt Kristina vanavond nog hierheen, maar zal vroeg naar bed gaan, want morgen moet ik rond 7 uur op het vliegveld zijn voor mijn vlucht naar Singapore.
Ik blijf 1 nacht in Singapore en dan weer op naar Amsterdam.
Zondag ben ik dus alweer thuis!
De reis is weer snel gegaan, maar heb toch het idee dat ik ruim 2/3 maanden weg ben geweest. Erg veel mensen ontmoet en veel van het land gezien. Dit is wel 1 van de mooiste reizen die ik gemaakt heb.
Check zo nog even voor de foto's, die ga ik nu uploaden.
Tot zondag!
Oja, mam... wil je schoenen meenemen, heb alleen maar slippers bij me :)
xx
-
16 Mei 2013 - 11:55
Marsa:
ey oline!
Leuk erslage, nu eet ik eindelik oe 't bi ayan geeest is
Geniet nog an e laatste dagen in Singapore en opelik eb e e niet te erg bezeerd!
x
-
16 Mei 2013 - 11:57
Marloes:
Geniet nog maar van de warmte, hier is de zomer al weer voorbij. Tot zondag, goede reis... xxx -
16 Mei 2013 - 11:57
Anneke:
Hoi lieverd,
Jij slikt ook maar van alles hè? Weet je zeker dat je geen illegale troep meeneemt? Kijk maar uit bij de grens.
Wil je wel graag op Schiphol weer terugzien.
Zal ik behalve schoenen ook maar een winterjas meenemen, denk dat je die ook wel kan gebruiken :)
Je maakt deze vakantie wel heel veel mee, geloof ik. Zal wel weer wennen zijn als je gewoon alleen weer naar je werk gaat.
xxx Mam -
16 Mei 2013 - 11:59
Joline Deen:
Hahaha Marscha, je toetsenbord is nog steeds stuk? Hihi..
Jij nog fijne reis! x -
16 Mei 2013 - 11:59
Joline Deen:
Is het heel koud mam? Ik heb wel een jasje namelijk bij me.. -
16 Mei 2013 - 12:01
Anneke:
Ja is behoorlijk koud, ik heb ook weer winterjas aan -
16 Mei 2013 - 12:24
Karin:
Wat een prachtige verhalen weer! Jij red je ook overal! Het vervelende dat je naar huis komt is dat er dan geen verhalen meer zijn. Ik heb weer ontzettend genoten van het "meereizen". We zien elkaar snel!!
xx Karin -
16 Mei 2013 - 15:37
Joke Van Den Brink:
Hoi Joline,
Bedankt voor je mooie reisverslagen en fotoos. Heb weer genoten.
Een hele goede reis naar huis.
Enne, het is hier herfst. Dus neem wat warmte mee. Please.
LIefs Joke
-
17 Mei 2013 - 00:54
Yvonne:
Bedankt voor je geweldige verhalen en foto's. Hoe is het met je nek? Je bent zeer uniek mag ik wel zeggen.
En eeeh... het is hier echt koud. Wat zal je blij zijn als je je moeder ziet en dan ook nog met iets warms.
Groetjes en goede terugreis. Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
