Eerste avond geslaagd!
Blijf op de hoogte en volg Joline
02 November 2014 | Brazilië, Rio de Janeiro
We have arrived!
Hallo allemaal,
We zijn in ons hostel. Het is ons gelukt om het hostel in 1 keer te vinden. Dit keer hadden we de halte niet gemist met behulp van de chauffeur. We moesten nog over de boulevard van Copacabana lopen, straatje links, straatje rechts en hierna nog een heuvel(tje) op voor Braziliaanse 5 minuten. Probeer dat maar eens te doen zonder nagekeken te worden, met je backpack op een zaterdagavond. Muziek overal, kinderen die schreeuwend achter een bal aanrennen, oude mannen die met hun dikke, blote buik op plastic stoeltjes zitten en grappen maken.
WE ZIJN ER GEWOON WEER!
Ik bevatte het me niet toen we in de bus zaten, maar eenmaal gedoucht en wel, kwam het besef.
We gingen even een biertje drinken op het terras en er kwam een Colombiaan naar ons toe. Hij dronk ook een biertje mee en het gesprek was geopend. Althans, Janneke kon met hem praten. Ik kon alleen verstaan wat ze zeiden. Meneer spreekt namelijk alleen spaans en portugees. Gelukkig begreep ik het grootste gedeelte wel, maar Janneke die praatte er goed op los in het Spaans! Ik vroeg of hij mee wilde gaan stappen en toen wij op stonden om te gaan, besloot hij mee te gaan.
Hij zou ons meenemen naar een "gringo" plek. Klein beetje gediscrimineerd liepen we achter hem aan, want hij zei dat het echt de moeite waard was. Veel nationaliteiten door elkaar, vertelde hij.
Heuvel op, trap op, nog meer trappen op en uiteindelijk liepen we in een soort van achterbuurtje over een voetbalplein. Het was ondertussen 1 uur snachts, maar de kinderen renden en sprongen nog steeds. Niks naar bed! Het was geweldig om te zien. We zaten midden in de cultuur. Op het moment dat we ons af gingen vragen waar we toch heen gingen, hoorden we muziek en zagen we veel mensen. En wat was het uitzicht prachtig! Christo Redentor stond zoals altijd op de berg, je zag de zee, de lichtjes van de stad en de bergen. Wow! Adembenemend mooi. We besloten 1 biertje te doen en even te dansen. We ontmoetten wat locals, die de Colombiaan kende en werden uitgenodigd om over drie weken met ze te gaan stappen.
Na wat zelfgemaakte trommelmuziek, gingen de speakers aan. Jongeren en ouderen gingen naast elkaar staan en ze deden allemaal hetzelfde dansje. Waarom ben ik ook alweer zo lang weg geweest?? Ik heb het mezelf al duizend keer afgevraagd deze ochtend. Vol verbazing en plezier keek ik naar de dansende mensen en onze Colombiaan vroeg toen aan iemand of ze het mij konden leren. Ik werd naast een wat oudere vrouw gezet en ze leerde me de vier stapjes. Echt super!
Na het ene biertje werden we weer afgezet door onze vriend.
We zullen hem op het eind van de reis hopelijk weer zien.
Vandaag vliegen we door naar Fortaleza, om daar vandaan naar Jericoacoara te gaan.
Ik ben zo hyped nu! Kan niet wachten om alles mee te gaan maken!
Tot snel weer. X
Hallo allemaal,
We zijn in ons hostel. Het is ons gelukt om het hostel in 1 keer te vinden. Dit keer hadden we de halte niet gemist met behulp van de chauffeur. We moesten nog over de boulevard van Copacabana lopen, straatje links, straatje rechts en hierna nog een heuvel(tje) op voor Braziliaanse 5 minuten. Probeer dat maar eens te doen zonder nagekeken te worden, met je backpack op een zaterdagavond. Muziek overal, kinderen die schreeuwend achter een bal aanrennen, oude mannen die met hun dikke, blote buik op plastic stoeltjes zitten en grappen maken.
WE ZIJN ER GEWOON WEER!
Ik bevatte het me niet toen we in de bus zaten, maar eenmaal gedoucht en wel, kwam het besef.
We gingen even een biertje drinken op het terras en er kwam een Colombiaan naar ons toe. Hij dronk ook een biertje mee en het gesprek was geopend. Althans, Janneke kon met hem praten. Ik kon alleen verstaan wat ze zeiden. Meneer spreekt namelijk alleen spaans en portugees. Gelukkig begreep ik het grootste gedeelte wel, maar Janneke die praatte er goed op los in het Spaans! Ik vroeg of hij mee wilde gaan stappen en toen wij op stonden om te gaan, besloot hij mee te gaan.
Hij zou ons meenemen naar een "gringo" plek. Klein beetje gediscrimineerd liepen we achter hem aan, want hij zei dat het echt de moeite waard was. Veel nationaliteiten door elkaar, vertelde hij.
Heuvel op, trap op, nog meer trappen op en uiteindelijk liepen we in een soort van achterbuurtje over een voetbalplein. Het was ondertussen 1 uur snachts, maar de kinderen renden en sprongen nog steeds. Niks naar bed! Het was geweldig om te zien. We zaten midden in de cultuur. Op het moment dat we ons af gingen vragen waar we toch heen gingen, hoorden we muziek en zagen we veel mensen. En wat was het uitzicht prachtig! Christo Redentor stond zoals altijd op de berg, je zag de zee, de lichtjes van de stad en de bergen. Wow! Adembenemend mooi. We besloten 1 biertje te doen en even te dansen. We ontmoetten wat locals, die de Colombiaan kende en werden uitgenodigd om over drie weken met ze te gaan stappen.
Na wat zelfgemaakte trommelmuziek, gingen de speakers aan. Jongeren en ouderen gingen naast elkaar staan en ze deden allemaal hetzelfde dansje. Waarom ben ik ook alweer zo lang weg geweest?? Ik heb het mezelf al duizend keer afgevraagd deze ochtend. Vol verbazing en plezier keek ik naar de dansende mensen en onze Colombiaan vroeg toen aan iemand of ze het mij konden leren. Ik werd naast een wat oudere vrouw gezet en ze leerde me de vier stapjes. Echt super!
Na het ene biertje werden we weer afgezet door onze vriend.
We zullen hem op het eind van de reis hopelijk weer zien.
Vandaag vliegen we door naar Fortaleza, om daar vandaan naar Jericoacoara te gaan.
Ik ben zo hyped nu! Kan niet wachten om alles mee te gaan maken!
Tot snel weer. X
-
02 November 2014 - 11:15
Mam:
En dit is dan pas de eerste avond. :) Gezellig.
Maar ik wil niet als een oude zeur overkomen, maar tjonge jonge jullie hobbelen achter iemand aan, op onbekend terrein, midden in de nacht???? En dit is voor mij dan ook de eerste dag, hahaha. Nee hoor lekker genieten en lekker de verslagen schrijven. Xxxx -
02 November 2014 - 12:21
Yannika:
Todo bem ...bao viaje para nosotros haha -
02 November 2014 - 12:24
Nel:
Ik dacht even hetzelfde als An -
03 November 2014 - 15:34
Karin:
Het zal wel jeugdige overmoed zijn ... Maar zo beleef je wel avonturen. Ik was welicht niet meegegaan en had dus niet zo'n leuke avond gehad. Tot de volgende bestemming!
-
03 November 2014 - 17:45
Petra:
heeeeeel veel plezier!! Geniet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
